Tiande april

Tiande april 1947 vart Neville O’Riley Livingston fødd i Kingston, hovudstaden på reggeaøya Jamaica. Bunny Wailer var, saman med Bob Marley og Peter Tosh, ein av grunnleggjarane av The Wailers og har sidan oppnådd legendestatus i reggea- og rastafarimiljøet. Hjå meg kan Wailer høyrast med perkusjon og bakgrunnsvokal på samleplatene Legend (1984), Collection Gold (1991) og His 24 Greatest Hits (1998), som er slepte i kompisen Bob Marley sitt namn, og på ein anna kompis frå The Wailerstida, Peter Tosh sine samleplater The Toughest (1998) og The Best Of Peter Tosh frå 1999. I 1949 kom Eric Lee Troyer til verda i Elkhart i Indianna. Tangentmannen Eric Troyer, som var ein sentral medlemm av den andre utgåva av ELO, kan i mi platehylle høyrast på Gene Simmons si soloplate frå 1978, og på Meat Loaf sine plater Bat Out Of Hell II: Back Into Hell frå 1993, Bat Out Of Hell III: The Monster Is Loose, som kom på marknaden i 2006, og på utvalde spor på samleplata Hits Out Of Hell, som kom på marknaden i 1984. I 1954 vart Lenny Picket fødd i Las Cruces i New Mexico. Saksofonisten Picket kan i mi platehylle høyrast på Paul Simon si sjuande soloplate Graceland frå 1986, på Never Let Me Down, som David Bowie slepte i 1987, og på Bat Out Of Hell II: Back Into Hell, som Meat Loaf slepte i 1993. Picket er også kreditert for å traktere saksofonen på utvalde spor på samleplata Once In A Lifetime, som var ei Best Of-plate som Talking Heads slepte på marknaden i 1982 og på den høgst uoffisielle samleplata Sister Sledge (1996), som er kreditert søskengruppa med same namn og skal ha blitt dumpa på marknaden under ei rekkje namn i gjennom mange år. I 1957 kom Steve Gustafson til verda i den idylliske spanske hamnebyen Sevilla. Gustafson er bassist og ein av originalmedlemmene i 10 000 Maniacs og i mi platehylle kan han høyrast på studioplatene The Wishing Chair (1985) og Blind Man’s Zoo (1989), i tillegg til konsertplata MTV Unplugged frå 1993. I 1959 kom Brian Robert Setzer til verda i Massapequa i New York. Den alltid like hårfine gitaristen Brian Setzer er mest kjend som låtskrivar, vokalist og supergitarist i rockabillybandet Stray Cats, men har i tillegg hatt ei omfattande solokarriere utanom. Rockabillyikonet har etter Stray Cats-tida fått gravert ei rekkje tatoveringar i huda og er ein flott representant for sjangeren. Hjå meg kan Setzer høyrast på studioplatene Gonna Ball (1981) og Choo Choo Hot Fish (1992), samt samleplata The Best Of The Stray Cats (1996), som dekker det mest essensielle frå dette epokegjørande bandet. I tillegg er Setzer kreditert for gitarspel på eitt spor på Warren Zevon si plate Sentimental Hygiene frå 1987. I 1964 kom Alan John Wren til verda i Manchester. Reni var trommeslagar for The Stone Roses og kan hjå meg høyrast på bandet si andre, og så langt, siste, studioplate, The Second Coming. I 1965 vart Tim Alexander fødd i Cherry Point i North Carolina. Trommisen Herb Alexander spelte tidlegare i Primus og kan i mi platehylle høyrast på studioplata Porc Soda frå 1993. I 1970 kom Jonathan Davis til verda i New York City. Raparen Kamaal Ibn John Fareed, som har konvertert til Islam, nytta scenenamnet Q-Tip då han hjalp Beastie Boys med synginga på plata Ill Communication frå 1994, og kunstnarnamnet hang framleis ved han då han gjorde vokalhjelp på Janet Jackson si plate The Velvet Rope frå 1997 og på Push The Button, som var The Chemical Brothers sitt bidrag til plateindustrien i 2005. I 1971 vart jazzpianisten Joey DeFrancesco fødd i industribyen Philadelphia i Pennsylvania. DeFrancesco er kåra til verdas beste jazzpianist i ei årrekkje og har spelt med ei rekkje store artistar. Som syttenåring fekk han høve til å turnere med trompetlegenda Miles Davis og i mi platehylle kan han høyrast på nettopp Davis si plate Amandla frå 1989. I 1978 slepte Jethro Tull plata Heavy Horses. I 1979 vart Sophie Michelle Ellis-Bextor fødd. Sophie Ellis-Bextor starta karrieren sin i bandet Theaudience og har seinare gjeve ut plater på eiga hand. Hjå meg finn ein den fyrste soloplata, Read My Lips frå 2001. I 1980 nytta dei skinnkledde karane i Ramones dagen til å signere plater på Music Plus i Hollywood, California, USA. Bandet var annonsert til å dukke opp klokka halv fem om ettermiddagen. I 1981 slepte The Clash singelen The Magnificent Seven, som nådde trettifjerdeplass som høgaste plassering på dei britiske singellistene. I 1990 slepte Public Enemy si tredje studioplate, Fear Of A Black Planet, ei plate som selde over 1,3 millionar eksemplar berre på den amerikanske heimemarknaden.